czwartek, 1 grudnia 2016

Słodziki, zagęstniki i pozostałe dodatki do żywności (E900-E1599)

Model cząsteczki aspartamu. Słodki, niepawdaż?
W tej części listy znajdziecie chyba wszystko. Od środków stosowanych na powierzchnię w celu niezbyt wegański, natomiast żółte tło wskazuje na substancje, których lepiej unikać. Przy okazji warto wspomnieć, że po zakończeniu tej tabelki mogę wreszcie zabrać się za prześwietlanie produktów spożywczych ;)
nabłyszczenia lub zapobiegania pękaniu, po substancje słodzące. Zakres liczbowy jest olbrzymi, jednak tylko niewielka liczba pozycji jest zajęta. Gwoli przypomnienia, dodatek z nazwą pisaną na czerwono jest

Dodatkowa uwaga odnośnie substancji słodzących: Wojna między producentami cukru (w tym stowarzyszeniem Sugar Association) a firmami dostarczającymi słodziki jest tak zażarta (nie tylko w USA), że wiarygodność badań naukowych związanych z substancjami słodzącymi wydaje się spadać. Zwłaszcza, że na przestrzeni dziejów nie raz udowodniono statystycznie istotne różnice w stosunku do szkodliwości cukru lub szkodliwości słodzików między badaniami finansowanymi przez strony konfliktu a tymi, w których autorzy deklarowali brak konfliktu interesów.


Nazwa Opis, zastosowanie, uwagi
E900 DimetylopolisiloksanZnany także jako PDMS, związek organiczny z grupy silikonów. Tak, tych samych ;)
Generalnie nieszkodliwy i obojętny dla organizmu, dodawany do olejów w celu ograniczenia pienienia w czasie smażenia. Zgodnie ze składem opublikowanym w liście składników produktu na rynek kanadyjski, występuje w McNuggets sieci McDonalds. Swoją drogą polecam spojrzeć na PDF, ciekawie prezentuje się nawet skład "prostej" bułki ;)
E901 Wosk pszczeli, biały i żółty Naturalny wosk pszczeli to dość skomplikowana substancja zawierająca w sobie związki z wielu grup. Jest używana nie tylko w kosmetyce, ale także w przemyśle spożywczym (raczej jako środek nabłyszczający i zabezpieczający powierzchnię niż uszlachetniacz). Bezpieczny, choć z oczywistych względów niewegański. Ciekawostka: ponieważ w dużej mierze składa się z węglowodorów, istnieje już produkt syntetyczny o podobnych właściwościach technologicznych (nie mylić ze zdrowotnymi) otrzymywany z frakcjonowania ropy naftowej.
E902 Wosk candelilla Wosk z rośliny Euphorbia cerifera z rodziny wilczomleczowatych rosnącej w Meksyku oraz południowych stanach USA. Skoro dobrze nabłyszcza i zabezpiecza powierzchnię w kosmetyce, to czemu nie użyć go w przemyśle spożywczym?
Występuje w gumach do żucia jako czynnik wiążący i wielu innych produktach jako nabłyszczacz. Uznawany za bezpieczny.
E903 Wosk carnauba Kolejny wosk pochodzenia roślinnego. Tym razem uzyskiwany z brazylijskiej rośliny Copernicia cerifera. Poza nieco wyższą temperaturą topnienia od E902 (dzięki czemu można używać go do utwardzania wosku pszczelego) nie różni się specjalnie od innych wosków roślinnych. Uznawany za bezpieczny.
E904 Szelak Niestety, tym razem wosk niewegański. Pozyskiwany jest bowiem z wydzieliny owadów żywiących się sokiem drzew występujących w Tajlandii i Indiach. Owady, które z szelaku tworzą swoje osłonki (często mylnie nazywane kokonami), są zresztą spokrewnione z tymi, z których w Meksyku uzyskuje się barwnik koszenilę. Co ciekawe, owad Kerria lacca (lub Laciffer lacca) prowadzi osobliwy tryb życia, polegający na ciągłym piciu soku z drzewa. Całe życie odżywia się, idzie naprzód zostawiając za sobą osłonkę z szelaku (który jest odpadem po trawieniu soku) i ginie z przejedzenia (tuż przed śmiercią składa nawet do tysiąca jaj). Używany na powierzchnię środków spożywczych, mebli, starych płyt gramofonowych i obrazów (składnik werniksu). Uważany za bezpieczny.
E905a
E905b
E905c
Oleje mineralne
Wazelina
Wosk mikrokrystaliczny
Syntetyczne mieszaniny węglowodorów stosowane w przemyśle spożywczym i kosmetyce. Środki nawilżające, nabłyszczające i przeciwpieniacze. Wszystkie bezpieczne, aczkolwiek spożycie w bardzo dużych ilościach może wywołać efekt przeczyszczający. Z tym, że owe duże ilości są prawie nieosiągalne dla śmeirtelnika (po co komu karton gumy do żucia na dzień?).
E906 Żywica benzoesowa (guma benzoesowa) Żywica otrzymywana po nacięciu drzew azjatyckich z rodzaju Styrax, ma zastosowanie w kosmetyce, medycynie, przemyśle spożywczym i perfumeryjnym. Przy spalaniu wydziela przyjemny zapach z nutą wanilii, więc występuje też w kadzidełkach. W 25-50% składa się z kwasu benzoesowego (konserwant, E210), więc ma też właściwości konserwujące oraz użyta w nadmiarze może dawać skutki uboczne podobne do czystego E210 (pokrzywka, podrażnienia płuc, niekorzystny wpływ na układ nerwowy).
E907 Wosk mikrokrystaliczny Nie pytajcie czemu i jakim cudem, ale mimo obecności pod numerem E905c, wosk mikrokrystaliczny widnieje także pod numerem E907.
E908 Wosk z otrąb ryżowych Stosowany m.in. w gumach do żucia czynnik nabłyszczający. Naturalny, uważany za bezpieczny.
E912 Estry kwasu montanowego Wosk nabłyszczający otrzymywany przez ekstrakcję węgla brunatnego za pomocą rozpuszczalników. Stosowany na powierzchnię owoców cytrusowych. Uważany za bezpieczny, mimo ciekawego źródła i sposobu otrzymywania.
E913 LanolinaZnana, naturalna substancja nawilżająca i nabłyszczająca oczyszczana z wełny owczej. Bezpieczna, aczkolwiek niewegańska. Do znalezienia głównie w kosmetykach oraz gumie do żucia.
E914 Wosk polietylenowy utleniony Wosk stosowany na powierzchnię niektórych owoców. Wg EFSA związek bezpieczny nawet w przypadku testów dawek dalece wyższych od używanych. Bezpieczna dawka wynosi 800 mg/kg masy ciała na dzień.
E915 Estry kalafonii Kalafonia, czyli mieszanina kwasów żywicznych drzew iglastych, jest znana i stosowana przez człowieka w kosmetyce, medycynie i wielu innych dziedzinach od dawna. Estryfikacja tej żywicy miękkiej pozwala na jej użycie jako dodatku stabilizującego oraz jednocześnie smakowego do gum do żucia. Dodatek uznawany za bezpieczny.
E920
E921
L-cysteina
L-cystyna
Nieutleniona i utleniona forma naturalnego aminokwasu cysteiny. Ten najprostszy siarkowy aminokwas występuje w białkach zbóż. W przemyśle spożywczym jeden z polepszaczy pieczywa marketowego. Ze zdrowotnego punktu widzenia całkowicie bezpieczna. Niestety, ponieważ jest pozyskiwana także z różnych źródeł odzwierzęcych, nie jest składnikiem pożądanym przez wegan i wegetarian.
E922
E923
Nadsiarczan potasu
Nadsiarczan amonu
Nadsiarczany potasu i amonu to polepszacze chleba marketowego działające podobnie do dodatku L-cysteiny. Ponieważ otrzymywane są na drodze syntezy chemicznej, nie posiadają wad E920-921. Zupełnie beczpieczne.
E924 Bromian potasu Silny utleniacz o niezbyt dobrej reputacji. Zakazany w wielu krajach (także w UE, stąd właściwie nie ma już numeru), aczkolwiek jest nadal powszechnie stosowany w USA. Co prawda poprawnie dozowany i używany zanika całkowicie w procesie pieczenia kiepskiego marketowego chleba (umożliwiając lepszy wzrost i stabilność otrzymanej waty), ale jeśli jakimś cudem zostanie w pieczywie (zbyt wysoka dawka lub zbyt krótkie pieczenie), może zwiększać ryzyko zachorowania na nowotwory.
E925 Chlor Wybielacz do mąki (bo czemu nie?). Stosowany w obróbce mąki jeszcze na długo przed pieczeniem (i dobrze). Silny, szkodliwy utleniacz znany ze środków do czyszczenia toalet. Ale skoro klient chce jaśniutkie bułeczki, to klient będzie zaspokojony. Szanse na utrzymanie się w pieczywie choćby śladu po pieczeniu są prawie żadne, ale opisać wypada.
E926 Dwutlenek chloru Wszystko podobnie do E925, z tą różnicą że cechuje się dużo większą rozpuszczalnością w wodzie. Poza bieleniem mąki używany do zabijania bakterii tworzących biofilmy w instalacjach i tępienia zakwitów glonów. Podobnie niezbyt wykrywalny w produktach finalnych, ale z ostrożności lepiej unikać tych, w których procesie produkcyjnym się pojawia.
E927a Azo(bis)formamid Kolejny smaczek zza wielkiej wody. Stosowany do wybielania i polepszania wzrostu pieczywa w USA, zakazany w UE. Mimo opinii bezpiecznego, nawet część fast foodów z USA zrezygnowało z jego używania. Poza przemysłem spożywczym E927a jest czynnikiem rozprężającym plastik przy produkcji wtryskowej, stąd kontrowersje wokół jego użytkowania. Ponieważ wg regulacji unijnych można łączyć E927a z podrażnieniami dróg oddechowych, zakazane jest także użycie go w produkcji plastikowych opakowań do żywności.
E927b Mocznik Składnik buforujący w szerokiej gamie produktów spożywczych i kosmetycznych (tu także jako substancja nawilżająca). Mimo złych skojarzeń (składnik moczu i potu) jest bezpiecznym i naturalnym polepszaczem.
E928 Nadtlenek benzoilu Polepszacz do pieczywa i czynnik wybielający mąkę. Poza tym składnik aktywny popularnych środków na trądzik i środków wybielających zęby. Uważany za bezpieczny, aczkolwiek jako silny środek tworzący wolne rodniki wywoływać może podrażnienia w kontakcie ze skórą. Po użyciu wybielonej nim mąki nie znajduje się już jednak w pieczywie. Ciekawostka: jednym z największych światowych producentów tego związku jest polska firma Novichem.
E930 Nadtlenek wapnia Nieorganiczny, rzadko używany dodatek wybielający mąkę i polepszający "jakość" marketowego "pieczywa". Uważany za bezpieczny.
E938
E939
E940
E941
E942
E943a
E943b
E944
E948
E949
Argon
Hel
Dichlorodifluorometan
Azot
Tlenki azotu
Butan
Izobutan
Propan
Tlen
Wodór
Cały arsenał gazów pędnych, dodatkowo w sporej części zupełnie obojętnych (argon, hel, azot, wodór). Na uwagę zasługuje jedynie dichlorodifluorometan, czyli freon-12, stosowany niegdyś powszechnie jako czynnik chłodzący i zakazany jako związek niszczący warstwę ozonową. Większość z nich napędza dodatki w aerozolu, np. bitą śmietanę. Część (jak azot czy wodór) jest stosowana do pakowania produktów w atmosferze ochronnej, a więc najczęściej bez dostępu tlenu, w celu spowolnienia procesów rozkładu żywności. Poza niedostępnym także dla przemysłu spożywczego E940 wszystkie są bezpieczne. 
E950 Acesulfam K (Ace K) Nareszcie, pyszne słodziki! Ten 150-200x słodszy od sacharozy związek chemiczny jest wydalany w postaci niezmienionej (nie jest metabolizowany). Daje szybkie przemijające uczucie słodyczy, słodycz zbliżoną do cukru uzyskuje się mieszając go z alkoholami wielowodorotlenowymi (np. sorbitol, ksylitol). Ich dodatek ma także inny pożądany skutek - maskuje nieco nietypowy posmak pozostawiany przez E950. Co ciekawe, firma Kraft Foods opatentowała użycie w tym celu ferulanu sodu (naturalny związek używany m.in. w medycynie dalekowschodniej o potwierdzonym działaniu przeciwrakowym).

Mimo dowodów na jego obojętność dla organizmu i dopuszczenia do użytku zarówno w UE jak i USA, są badacze, którzy twierdzą, że badania należy kontynuować przed wydaniem wyroku. Dodać jednak należy, że w badaniach mówiących o związku Ace K z ryzykiem nowotworzenia dawki podawane szczurom były odpowiednikiem picia przez dorosłego mężczyznę ponad 1000 puszek Coke Zero dziennie. Obecny stan wiedzy (a związek jest w użytku już ponad 30 lat) pozwala na stwierdzenie, że jest on bezpieczny, jednak nic nie zmieni tego kiepskiego posmaku.
E951 Aspartam Kolejny związek wywołujący dreszcze u osób dbających o zdrowie (za wyjątkiem cukrzyków, którym daje przyjemność z jedzenia "słodkiego"). Chemicznie to ester metylowy prostego dipeptydu ("bardzo małe białko") złożonego z dwóch naturalnych aminikwasów. W organizmie rozkładany jest do owych dwóch aminokwasów (bardzo dobrze) i jednej cząsteczki metanolu. W tym momencie w głowie wielu zapala się czerwona lampka, przecież to ten śmiertelnie trujący alkohol! Śpieszę jednak z wyjaśnieniem: w soku pomidorowym czy winogronach (nie wspominając o większości wyrobów alkoholowych) dawka metanolu jest wyższa niż otrzymywana w kilku porcjach słodzika.

Na przestrzeni lat nikomu nie udało się udowodnić związku aspartamu z nowotworzeniem, a badania na szczurach wykonane przez European Ramazzini Foundation mające być dowodem na ten związek zostały za manipulacje i nierzetelność storpedowane przez środowisko naukowe i EFSA. Ważne: jako źródło fenyloalaniny jest szkodliwy dla osób chorych na fenyloketonurię.

Ciekawostka nr 1: w roztworach kwaśnych (Cola) aspartam ma trwałość rzędu 300 dni, ale już w ph 7 rozpada się poniżej tygodnia. Dlatego nie nadaje się do niektórych napojów.
Ciekawostka nr 2: wynalazca aspartamu i wynalazca Ace K mają jedną wspólną cechę: wbrew zasadom BHP polizali palec z nowozsyntetyzowanym związkiem ;)
E952 Cyklaminiany Grupa składająca się z kwasu cyklaminowego oraz jego soli. W UE dozwolone z powodu braku dowodów na toksyczność w zalecanych dawkach, w USA zakazane od roku 1969. Wg instytucji amerykańskich obecnie wiązane z podnoszeniem potencjału rakotwórczego innych kancerogenów oraz powodowaniem uszkodzeń płodów i wątroby. Skoro choć jedni mówią, że są szkodliwe, lepiej zachować ostrożność.
E953 Izomalt (Isomalt) Nazwa nieco myląca, to nie jest ekstrakt słodowy a mieszanina dwóch syntetycznych pochodnych cukrowych. Jedna z nich to połączenie glukozy z mannitolem, druga - glukozy z sorbitolem. Izomalt nie ułatwia życia bakteriom w jamie ustnej, ponieważ nie potrafią się do niego dobrać (więc ogranicza próchnicę). Stosowany powszechnie od napojów i cukierków po musztardy i likiery. W bardzo dużych ilościach powoduje lekkie przeczyszczenie, ale generalnie jest bezpieczny.
E954 Sacharyna i jej sole Jedna z najstarszych sztucznych substancji słodzących o zerowej kaloryczności. Wynaleziona już w 1879 roku, lata świetności ma już za sobą. W latach 60. ubiegłego wieku pojawiły się bowiem doniesienia na temat jej związku z nowotworami pęcherza moczowego testowych szczurów. Dawki podawane zwierzętom były o wiele za wysokie, a późniejsze doniesienia nie dały jednoznacznej odpowiedzi, także szanse na istnienie podobnego związku u ludzi określone zostały jako znikome. Mimo wszystko jednak część krajów nadal zakazuje jej użycia, więc mimo kuszącej słodyczy rzędu 300-500x słodycz cukru lepiej mieć ją na oku (zwłaszcza, że nawet jeśli jest nieszkodliwa, to daje potrawom metaliczny posmak).
Ciekawostka: miks 1:10 sacharynianów i cyklaminianów sprawia, że ich niekorzystne posmaki wzajemnie się maskują.
E955 Sukraloza Prawdziwy koń pociągowy słodzikowej rewolucji. Od 320 do 1000 razy słodszy od cukru! Znany od 1976 roku, stabilny w różnych warunkach pH i temperatury. Sukraloza jest pochodną naturalnej sacharozy powstającą przez selektywne podstawienie trzech grup -OH atomami chloru. Dzięki tej zmianie jest niestrawna zarówno dla człowieka, jak i bakterii w jamie ustnej (hurra, mniej próchnicy!). Jak w przypadku każdego słodzika, także w przypadku sukralozy znaleźć można badania mówiące o zwiększonym przez jej spożycie ryzyku chorób układu pokarmowego. Badania te zostały jednak sfinansowane przez Sugar Association, amerykańskie stowarzyszenie producentów i handlarzy cukrem, co, w połączeniu w krytyką metodyki, stawia je w kiepskim świetle. Niemniej jednak ostrożność jest najlepszym wyjściem.
E957 Taumatyna Słodkie białko izolowane z owoców Thaumatococcus daniellii, rośliny tropikalnej z Afryki Zachodniej. Co ciekawe, owoce tej rośliny uprawiane poza strefą tropikalną nie wytwarzają tego białka. Z uwagi na trudności w uprawie oryginalnej rośliny naukowcy, w tym z SGGW w Warszawie, podjęli próby sklonowania genu do ogórka. Jednak póki co głównymi źródłami są oryginalne rośliny oraz genetycznie zmodyfikowane bakterie (co, podobnie jak w przypadku insuliny GMO, będącej od ponad 20 lat głównym źródłem tego leku, stanowi dużo bezpieczniejszą i wydajniejszą metodę produkcji). Jako białko występujące naturalnie taumatyna jest traktowana jako bezpieczny dodatek do żywności.
E959 Neohesperydyna DC Neohesperydyna to połączony z resztą cukrową bioflawonoid (flawanon) pochodzenia naturalnego (występuje w owocach cytrusowych). DC oznacza dihydrochalkon, czyli związek powstały z neohesperydyny po oddziaływaniu na nią silną zasadą i następującym po tym katalitycznym uwodornieniu. Ponieważ substancja wyjściowa ma gorzki smak, oczyszcza się ją z gorzkiej pomarańczy. Uważana za bezpieczną alternatywę dla innych słodzików, dopiero przy bardzo silnym przekroczeniu dawek skutkuje migreną i nudnościami. Mimo tego badania nad nią nie są bardzo zaawansowane, a w USA nadal nie została wpisana na listę dozwolonych dodatków.
E961 Neotam Odporna na działanie proteaz (więc bezpieczna dla osób z fenyloketonurią) pochodna aspartamu. Od 7000 do 13000 razy słodszy od cukru. Mimo akceptacji do użytku zaledwie od roku 2002 w USA i 2011 w UE, neotam jest jedynym słodzikiem określanym jako bezpieczny przez CSPI, niezależną amerykańską organizację monitorującą jakość żywności od 1971 roku (więcej o CSPI na anglojęzycznej stronie na Wikipedii).
E962 Sól aspartamu i acesulfamu Połączenie dwóch słodzików w formie soli. jon aspartamowy zastępuje potas w acesulfamie K. Powstała sól działa i jest trawiona jak połączenie słodzików wyjściowych. Jedyna zmiana to usunięcie potasu. Słodzik uważany za nieszkodliwy, ok. 350x słodszy od cukru.
E965
E966
E967
E968
Maltitole: (i) maltitol, (ii) syrop maltitolowy
Laktitol
Ksylitol
Erytrytol
Niemal wszystkie związki z tego zakresu to naturalnego pochodzenia poliole (alkohole wielowodorotlenowe). Wszystkie ograniczają ryzyko próchnicy (niestrawne dla bakterii w jamie ustnej), wszystkie są dużo mniej kaloryczne od cukru. Maltitol oczyszcza się z ziaren zbóż, erytrytol powstaje w czasie fermentacji przez drożdże w określonych warunkach (ale występuje też w owocach), ksylitol to zmodyfikowana ksyloza (cukier drzewny), laktitol to syntetyczna pochodna cukru mlecznego (laktozy). Ten ostatni jest fermentowany przez bakterie jelitowe i może w bardzo dużych dawkach powodować wzdęcia i biegunki. Poza tym jednak wszystkie związki z tej części tabeli są bezpieczne i szeroko stosowane (m.in. w gumach do żucia).
E999 Ekstrakt Quillaia (e. kwilaja, e. mydłoka, e. murillo) Naturalny ekstrakt roślinny z mydłokrzewu. Ma właściwości pianotwórcze i emulgujące. Wspomaga wchłanianie leków w weterynarii, Wysoce oczyszczony spełnia tą samą rolę w szczepionkach dla ludzi. Nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.
E1100 Kwas cholowy Naturalny składnik żółci kręgowców stosowany jako emulgator proszków i past jajecznych. Otrzymywany z żółci krowiej lub na drodze syntezy chemicznej. Niestety nie sposób określić źródło w danym produkcie, więc nie jest polecany dla wegan i wegetarian. Poza tym bezpieczny (i dość rzadko stosowany) dodatek.
E1103 Inwertaza Enzym znajdowany naturalnie w komórkach roślinnych, spożywany przez ludzi każdego dnia. Katalizuje reakcję rozkładu sacharozy do glukozy i stosowana jest w produkcji czekoladek z płynnym nadzieniem. Kiedy są wypełniane, nadzienie z sacharozą jest niemal stałe, kiedy w kilka dni inwertaza zrobi swoje, nadzienie upłynnia się. Bardzo przydatny i nieszkodliwy składnik.
E1105 Lizozym Jeden z ważniejszych składników jaja kurzego, naturalny enzym broniący ich przed infekcją bakteryjną. Znajduje się też w komórkach ludzkiego układu odpornościowego, krwi, pocie, łzach, moczu. Wszędzie pełni tą samą rolę - rozwalanie ścian komórek bakteryjnych. W przemyśle spożywczym jest otrzymywany jest zarówno ze źródeł zwierzęcych, jak i na drodze chemicznej syntezy tego względnie prostego białka. Stosowany głównie w produktach mlecznych, np. na powierzchnię serów dojrzewających (jako składnik "tej czerwonej otoczki"). Ze względu na zróżnicowane źródła nie jest wegański, jednak poza tym całkowicie bezpieczny.
E1200 Polidekstroza Polimer glukozy mający za zadanie utrzymywać wilgoć, stabilizować produkty złożone i chronić przez uszkodzeniami w czasie zamrażania. Prócz wywoływania biegunki w niemożliwych do osiągnięcia dawkach zupełnie bezpieczna.
E1201
E1202
E1203
Poliwinylopirolidon (PVP)
Poliwinylopirolidonon (nierozpuszczalny w wodzie PVP)
Alkohol poliwinylowy (PVA)
Grupa syntetycznych polimerów używanych do stabilizacji struktury proszków, past do zębów, żeli i szamponów. Same polimery E1201 i E1202 są neutralne i nietoksyczne, ale możliwe jest pozostanie w roztworze po polimeryzacji cząsteczek monomerów, które są potencjalnie rakotwórcze. Oczywiście proces oczyszczania jest zaawansowany, ale możliwe że nie tak, jak w przypadku PVP i PVA w kroplach do oczu (gdzie są składnikami aktywnymi). Więc po co ryzykować. E1202, z powodu sieciowania krzyżowego, jest nierozpuszczalny w wodzie i jest stosowany do klarowania płynów (zwykle nie występuje w produkcie finalnym).
E1204 Pullulan Naturalny polimer glukozy stosowany jako zagęstnik i substancja zapobiegająca wysychaniu. Powstaje, kiedy karmić grzyba Aureobasidium pullulans (ain't that sweet?) skrobią. Uważany za nieszkodliwy, w dodatku nie ma wpływu na smak.
E1205 Zasadowy kopolimer metakrylanu Środek nabłyszczający stosowany w przemyśle farmaceutycznym i spożywczym, najczęściej na powierzchnię suplementów diety i leków. W panelu EFSA uznany za nieszkodliwy (choć niespolimeryzowane monomery już by takie nie były). 
E1404
E1410
E1412
E1413
E1414
E1420
E1422
E1440
E1442
E1450
E1451
E1452
Skrobia utleniona
Fosforan monoskrobiowy
Fosforan diskrobiowy
Fosforanowany fosforan diskrobiowy
Acetylowany fosforan diskrobiowy
Skrobia acetylowana
Acetylowany adypinian diskrobiowy
Hydroksypropyloskrobia
Hydroksypropylofosforan diskrobiowy
Sól sodowa oktenylobursztynianu skrobiowego
Acetylowana skrobia utleniona
Sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego
Wszystkie modyfikowane chemicznie warianty skrobi mają tylko jedno zadanie: są sztucznymi zagęstnikami wszystkiego od śmietany po jogurty, sosy, ciasta w proszku i słodkie desery. Mimo braku dowodów na bezpośrednią szkodliwość którejkolwiek z tych substancji spożycie w bardzo dużych ilościach może wywoływać biegunki. Oczywiście główną "wadą" tych związków jest umożliwienie oszukiwania klienta odnośnie konsystencji produktu. Niestety, większość dostępnych na rynku cudownie gęstych śmietan i jogurtów byłaby strasznie wodnista, gdyby nie modyfikacje skrobi pozwalające na zwiększenie jej rozpuszczalności w niskich temperaturach (bez tych delikatnych zmian skrobia tworzyłaby "kluchy" w schłodzonych produktach mlecznych, więc producenci musieliby wrócić do korzeni i zwiększyć udział mleka w procesie produkcyjnym).
E1505 Cytrynian trietylu Stabilizator piany, emulgator i środek na powierzchnię tabletek. Znajdowany także w płynach do papierosów elektrycznych, gdzie ułatwia otrzymanie jednorodnej mgiełki. Uważany za bezpieczny.
E1517
E1518
Dioctan glicerolu (diacetyna)
Trioctan glicerolu (triacetyna)
Estry glicerolu i kwasu octowego z dwiema (E1517) lub trzema (E1518) podstawieniami resztami kwasowymi. Służą do kontroli wilgotności i jako niewodne rozpuszczalniki w środkach farmaceutycznych, e-papierosach i produktach spożywczych. Uznane za bezpieczne, niemożliwe jest bowiem przyjęcie dawek większych niż zalecane. 
E1519 Alkohol benzylowy Alkohol aromatyczny stosowany w przemyśle spożywczym, ale także farbiarskim i perfumeryjnym. Występuje w postaci estrów w olejkach eterycznych jaśminu, hiacynta i róży oraz w kastoreum - wydzielinie zapachowej bobra. W produktach spożywczych do znalezienia w aromatach do ciast. Z uwagi na właściwości bakteriostatyczne stosowany także do zabezpieczenia żywności przed psuciem. Uznawany za bezpieczny, aczkolwiek w dużych dawkach może podrażniać skórę.
E1520 Propano-1,2-diol (glikol propylenowy) Nietoksyczna substancja higroskopijna, używana do kontroli wilgotności produktów spożywczych, jako emulgator, konserwant oraz nośnik do barwników i aromatów trudno rozpuszczalnych w wodzie. Po spożyciu jest naturalnie rozkładany do kwasu pirogronowego, który jest elementem cyklu metabolizmu glukozy. Uważany za bezpieczny.
E1521 Glikol polietylenowy (PEG) Świetny rozpuszczalnik i emulgator, miesza się z wodą w dowolnych proporcjach, poza tym rozpuszcza się m.in. w 95% etanolu i glicerolu. Spożycie w wysokich dawkach (nieosiągalnych w produktach spożywczych) wywołuje biegunkę, nic więc dziwnego że PEG jest składnikiem leków na zaparcia. W kosmetyce jest elementem bazy do kremów i past do zębów. Bezpieczny.


Czytaj więcej:
Źródła